دسته بندی | جزوه |
فرمت فایل | doc |
|
تعداد صفحات | 48 |
حجم فایل | 44 کیلو بایت |
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود
پرداخت و دانلود
پیشواز نوروز
پیشواز نوروز از همان اوج سرما و خفتگی طبیعت و تاریكی زمستان شروع می شود. در ایران زمین زمستان هنگام خمودگی است. روزهای كوتاه شتابان است، و شبهای دراز را باید با گردهم آیی و نشست های دوستانه و خانوادگی و گفتن افسانه ها كوتاه كرد.
برای كشاورزان و آبیاران و باغداران و دامداران كه بدنه اصلی زندگی را در ایران تشكیل می دهند زمستان فصل كم كاری است. از این رو آنان بیشتر به كارهای درون خانه می پردازند.
زمستان، سرما ، باد سرد، تاریكی و خمودگی نمادهای بیگاری، تنبلی، ستم و شكست های زندگی است. گفتارهایی مانند «پایان شب سیه سپید است» یا «پشت زمستان، بهار است» و یا «زمستان می رود و روسیاهی به زغال می ماند» نشانگر كوتاه عمری و گذرا بودن ظلم و سیاهی است.
نوروز پیام آور امید به فردای روشن است. امید، اصل زندگی است. تمامی آدمیان تا زمانی كه امیدوراند، زنده اند. نوروز یك رستاخیز همگانی و همه جایی را نوید می دهد.
امید را باید با كار و سازندگی و تلاش پاكیزگی و شادی و شیرینی و سرسبزی و رویش زنده داشت. این جاست می بینیم تمامی نوروز و امید یگانه است. چنین كه مردم ایران از هزاران سال پیش امیدوار و مشتاق به پیشواز نوروز می روند، نوروز تلاشی همگانی برای زنده داشتن امیدواریهای والاست.
مردم با تلاشی كه سزاوار برای مقدم نوروز است به پیشواز آن می روند و زمستان را از زندگی خویش بیرون می رانند و بهزیستی را فرا می خوانند.
نام ماهها و روزهای ایران باستان
ایرانیان سال را به دوازده ماه و به شرح ماه ها و روزهای زیر تقسیم كرده اند:
2- فروردین: فروشی
2- اردی بهشت: اشاویشت بهترین - بالاترین راستی و پاكی
3- خرداد: ما اورنیت
4-تیر: تیشرمیا
5-مرداد: امرنت
6-شهریور: حشترویرا
7-مهر: میترا
8- آبان: آپیم
9- آذر : آتر
10- دی: داتوش
11- بهمن: وهومند
12- اسفند: سپنتا ارمیت
تاریخچه نوروز
نوروز بزرگترین جشن ملی ایران و ایرانیان و نخستین روز از نخستین ماه سال خورشیدی آغاز می شود.
همان گونه كه خورشید وارد برج بره (برج حمل) می شود و شب و روز برابر می شود و طبیعت دوره سرما را در پیش گذارده و موسمی معتدل شروع شده و زمین از خواب زمستانی بیدار می شود.
برپایی جشن نوروز و آیین های مربوط به آن از هزاران سال پیش تا كنون همچنان در ایران زمین بر جای بوده و هیچ یك از دگرگونیها، پیروزی ها و ناكامی ها در این چند هزار سال نتوانسته اند خدشه ای در پایه های اصلی آن بوجود آورد، در میان جشنهای ملی ایران بیش از همه نوروز مورد قبول مردم می باشد.
در زبان پهلوی به آن نوك روچ یا نوگ روز می گفتند، و این واژه ها در؟؟ ابرنواس عیناً به كار رفتند.
بحق المهر جان و نوكروز | ؟؟ سال الكبیس |
این جشن در آغاز سال بود و در سال دینی بلافاصله پس از جشن فرودیگان می آمد. بنابر روایت دینكرت هر پادشاهی در این روز فرخنده رعیت ممالك خویش را قرین شادی و خرمی می كرد و در این عید كسانی كه كار می كردند.
عید نوروز شش روز شش روز متوالی ادامه داشت و در این شش روز سلاطین ساسانی با رعام می دادند. روز ششم عید را سلاطین برای خود و محرمان درگاه جشن می گرفتند و به آن نوروز بزرگ می گفتند.
بیرونی در مورد نوروز می گوید:
در روز ششم این ماه فروردین نوروز بزرگ است كه نزد ایرانیان عید بزرگی است.
گویند در این روز خداوند از آفرینش جهان آلوده شد، زیرا این روز آخر روزهای ششگانه است و در این روز خداوند مشتری را بیافرید و فرخنده ترین ساعتهای آن روز و ساعات مشتری است.
زردتشتیان می گویند كه در این روز زردتشت توفیق یافت كه با خداوند مناجات كند و كیخسرو بر هوا در این روز عروج می كرد و در این روز برای ساكنان كره زمین سعادت را قسمت می كند و از این جاست كه ایرانیان این روز را روز اصحاب نیز گفته اند.
گفته اند سبب اینكه ایرانیان در این روز غسل می كنند این است كه این روز بهروذا كه فرشته آب است تعلق دارد و آب را با این فرشته مناسبتی است و از این جاست كه مردم در این هنگام سپیده دم از خواب برمی خیزد و با آب قنات خود را می شویند و گاهی نیز آب جاری برخود از راه تبرك و دفع آفات می ریزد.
در این روز مردم به یكدیگر آب می پاشند سبب این كار همان سبب اغتسال است و برخی گفته اند علت این است كه در كشور ایران دیرگاهی باران نبارید و ناگهان به ایران سخت ببارید و مردم با این باران تبرك جستند و از این آب به یكدیگر پاشیدند و این كار همینطور در ایران مرسوم بماند.
گویند كسی كه دو نوروز را بهم متصل نمود هرمز پسر شاپور پهلوان است كه او هم ایامی را كه میان این دو عید بود عید گرفت و آتش برای عفونات به آن جاهای بلند قرار داد كه جو را حرارت آن را تصفیه كند و چیزهای پلید را سوزاند و عفونات مولد فساد را این حرارت نابود نماید.
آیین ساسانی
در این ایام این چنین بود كه پادشاه بروز نوروز شروع می كرد و مردم را اعلام می نمود كه برای ایشان جلوس كرده كه با ایشان نیكی كند و روز دوم را برای دهقانان كه قدری مقامشان بالاتر از توده بود جلوس می كرد و خانواده ها نیز در این قسمت داخل بودند و روز سوم را برای سپاهیان و بزرگان موبدان جلوس می كرد و روز چهارم را برای اهل بیت و نزدیكان و خادمان روز پنجم برای خانواده و خدم خود و بهر كدام آنچه را تحقق رتبه و اكرام بودند ایمال می كرد و آنچه مستوجب و سزاوار مبرت و انعام بودند می رساند و چون روز ششم می شد از قضای حقوق مردمان فارغ و آسوده شده بود و برای خود نوروز می گرفت و جز اهل انس، اشخاص كه سزاوار خلوت اند كسی دیگر را نمی پذیرفت و آنچه می خواست تفریق می كرد و می بخشید و هر چه قابل خزانه و تودیع بود نگه می داشت.
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود
پرداخت و دانلود
[ بازدید : 18 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما :
]